Chełbia modra jest najczęściej spotykanym w Bałtyku przedstawicielem gromady krążkopławów z typu parzydełkowców. Zamieszkuje przede wszystkim wody przybrzeżne (do około 10 metrów głębokości). Najczęściej można ją spotkać w skupiskach blisko brzegu. Jest dość dużą meduzą o parasolowatym kształcie z ośmioma wcięciami, jej ciało składa się w 97% z wody. Na obwodzie ciała meduzy występują ropalia - narządy zmysłu. Przez otwór gębowy przyjmuje pokarm, a także wydala resztki pokarmowe. Oddycha tlenem rozpuszczonym w wodzie. Często podczas dużych zaburzeń wody chełbie są wyrzucane na brzeg, gdzie giną z wyschnięcia. Jest gatunkiem mięsożernym, polującym na wiele małych stworzeń planktonowych np. larwy osłonic, widłonogi, pierwotniaki, okrzemki, małe mięczaki i skorupiaki. Oprócz pływającej meduzy, występuje także w postaci osiadłego polipa. Cały cykl rozwojowy chełbii modrej trwa około roku. .
Ewelina
